ترجمه درس اول عربی دهم انسانی

پاسخ و معنی متن درس اول درس اول دهم انسانی بچه‌های عزیز، این درس با یک شعر زیبا از **معروف الرصافی**، شاعر عراقی، شروع شده که همه چیز رو به قدرت و حکمت خدا نسبت می‌ده. ترجمه روان این شعر در زیر اومده: **ذاك هو الله (اوست خدا)** **أنْظُرْ لِتِلْكَ الشَّجَرَه ذاتِ الْغُصونِ النَّضِرَه** نگاه کن به آن درختی که شاخه‌هایش تر و تازه است. **گيفَ نَمَتْ مِنْ حَبَّةٍ وَكَيفَ صَارَتْ شَجَرَه** چگونه از یک دانه رشد کرد و چگونه درخت شد؟ **فَابْحَتْ وَ قُلْ مَنْ ذَا الَّذِي يُخْرِجُ مِنهَا الثَّمَرَه** پس جستجو کن و بگو: کیست آنکه از آن میوه را بیرون می‌آورد؟ (چه کسی این میوه‌ها رو در اختیار ما قرار می‌ده؟) **وَ انْظُرْ إِلَى الشَّمْسِ الَّتِي جَذْوَتُها مُسْتَعِرَه** و نگاه کن به خورشیدی که پاره آتشش فروزان است (به شدت می‌سوزد). **فيها ضياء وبها حرارَةٌ مُنتَشِرَه فِي الْجَوِّ مِثْلَ الشَّرَرَه** در آن، روشنایی است و در آن، گرمایی پراکنده است در آسمان، مانند اخگر (پاره آتش). **مَنْ ذَا الَّذِي أَوْجَدَها** کیست آنکه آن را پدید آورد؟ **ذاك هو الله الذي أَنعُمُهُ مُنْهَمِرَه** اوست خدا، که نعمت‌هایش ریزان است (فراوان و پی‌درپی می‌بارد). **ذو حِكمة بالغة وَقُدرَةٍ مُقتَدِرَه** صاحب حکمتی کامل و قدرتی تواناست. **أنظُرْ إِلَى اللَّيلِ فَمَنْ أَوْجَدَ فِيهِ قَمَرَه** به شب نگاه کن، پس کیست آنکه در آن، ماهش را پدید آورد؟ **و زانَهُ بِأَنْجُمٍ كَالدُّرَرِ الْمُنتَشِرَه** و آن را با ستارگانی مانند مرواریدهای پراکنده زینت داد. **وَ انْظُرْ إِلَى الْغَيمِ فَمَنْ أنزَلَ مِنْهُ مَطَرَه** و به ابر نگاه کن، پس کیست آنکه بارانش را از آن فرو فرستاد؟ **فَصَيَّرَ الْأَرْضَ بِهِ بَعْدَ اغْبِرارٍ خَضِرَه** و زمین را به سبب آن، پس از غبارآلودگی، سرسبز گردانید. **وَانْظُرْ إِلَى الْمَرْءِ وَقُلْ مَنْ شَقَّ فِيهِ بَصَرَه** و به انسان نگاه کن و بگو: کیست آنکه در او بینایی‌اش را شکافت؟ (چشمانش را گشود؟) **مَنْ ذَا الَّذِي جَهَزَهُ بِقُوَّةٍ مُفْتَكِرَه** کیست آنکه او را با نیرویی اندیشمند مجهز ساخت؟ (به او قدرت تفکر داد؟) **ذاك هو الله الذي أَنعُمُهُ مُنهَمِرَه** اوست خدا، که نعمت‌هایش ریزان است.

پاسخ و معنی واژه نامه درس اول دهم انسانی سلام بچه‌ها! جدول واژه‌نامه (المعجم) به شما کمک می‌کنه کلمات جدید درس رو بهتر یاد بگیرید. حفظ کردن این واژه‌ها کلید درک متن و حل تمریناته. بیایید یک مرور سریع داشته باشیم: * **اِغْبِرار**: به معنی غبارآلودگی و تیره‌رنگی. (مثلاً بعد از یه طوفان شن، هوا اِغْبِرار پیدا می‌کنه.) * **أَنْجُم**: جمع کلمه «نجم» (ستاره) هست، به معنی ستارگان. * **أَنزَلَ**: فعل ماضی به معنی نازل کرد، پایین فرستاد. (مثلاً أَنزَلَ اللهُ المَطَر: خدا باران را فرو فرستاد.) * **أَنْعُم**: جمع «نعمة» به معنی نعمت‌ها. (نعمت‌های خدا که در شعر هم اومده: أَنعُمُهُ مُنْهَمِرَة) * **جَذْوَة/شَرَرَة**: هر دو به معنی پاره آتش و اخگر هستند. * **ذو/ذات/ذاك**: از کلمات پرکاربرد هستند. **ذو** و **ذات** به معنی «دارای» هستند (ذو برای مذکر، ذات برای مؤنث). **ذاك** هم به معنی «آن» هست. * **خَضِرَة**: یعنی سرسبز. (برگرفته از خُضرة به معنی سبزی). * **شَقَّ**: به معنی شکافت. (مثلاً شَقَّ اللهُ البَصَر: خدا بینایی را شکافت.) * **مُفْتَكِرَة**: به معنی اندیشمند و دارای تفکر. (قُوَّة مُفْتَكِرَة: نیروی اندیشمند.) * **مُنْهَمِرَة**: به معنی ریزان، سرازیر شونده. (نشان‌دهنده فراوانی و ریزش پیوسته نعمت‌هاست.) این کلمات رو در کنار هم و در جمله یاد بگیرید تا فراموش نکنید. موفق باشید! 📚